Waiting for the end

Onderwerp: Waiting for the end di mei 05, 2015 6:47 pm

Yori liep door het bos en voor het eerst in tijden ontspande hij zich, ontspande hij zich echt. Misschien zou hij dit vaker moeten doen: uitrusten. De wind waaide rustig door de bomen en deed de bladeren ritselen. Hij stopte voor een plas water en bekeek zijn spiegelbeeld in het water. Zijn blik verplaatste zich naar de schaduw van zijn vleugels. Hij was blij dat ze terug waren, dat zijn krachten terug waren. Ze waren dan wel verandert en hij kon zich nu geen engel meer noemen, maar hij was niet langer zo zwak als toen hij zijn krachten opgegeven had. En de zwarte kleur van zijn vleugels was ook een verbetering. Zwart paste beter wat hij deed en nog allemaal ging doen. Hij richtte zijn ogen weer op het bos voor zich in plaats van op de grond. Zijn ogen namen een vrouw tussen de bomen waar. Ze had lang, licht golvend, donkerbruin haar en was in vergelijking met de meeste vrouwen groot. Hij liep rustig op haar af en zorgde ervoor dat hij elke keer dat hij zijn voeten zette takken en bladeren lied kraken. Een aantal van de personen waar hij mee gesproken had, waren bijna een meter in de lucht gesprongen als hij hen benaderde zonder dat ze het merkten. ’Goedemorgen’ Begroette hij haar.

- Eerste post voor Shay Kage daarna open.

Onderwerp: Re: Waiting for the end wo mei 06, 2015 6:45 pm

Het geluid van de wind die door de bladeren ritselde bracht Shay rust. De bruine haren waaide aan de zijkant van haar hoofd naar voren. Er stond een redelijk stevige wind vandaag. Langzaam sloot de vrouw haar ogen, ze ging volledig op haar andere zintuigen af. Voorzichtig begon ze te lopen, haar oren hoorde elke voetstap. Zodra ze op de wortel van een boom stond klonken die anders, dat betekende dat ze even moest voelen waar de boom was zodat ze daar niet tegenaan zou lopen. Het was alles behalve makkelijk om door een bos te lopen zonder te vertrouwen op je ogen. Echter wilde Shay het graag leren, ze wilde kunnen overleven wat er ook zou gaan gebeuren. Sommige mensen waren gek geworden en martelde wat ze ook maar konden, niemand kon weten wat ze zouden gaan doen. Al zouden ze haar blind maken, ze wilde haar weg kunnen blijven vinden. Haar oren vingen meer op dan het geluid van haar voeten. Een ademhaling. Een paar meter links van haar. De brunette stond stil, opende haar ogen en keek over haar schouder. Een man van rond de veertig kwam op haar afgelopen. Elke stap die hij zette zorgde er voor dat er een paar takjes kraakte. ’Goedemorgen,’ groette de voor haar onbekende man. Shay knikte kort. "Goedemorgen," begroette ze hem terug. Iets aan hem vertelde haar dat ze op haar hoede moest blijven. Het was geen mens, of in ieder geval geen gewoon mens.

Onderwerp: Re: Waiting for the end do mei 07, 2015 6:48 pm

De vrouw keek over haar schouder zijn richting op, waarna ze kort knikte. "Goedemorgen," groette ze terug. Yori nam even de tijd om haar te bekijken en merkte bijna onmiddellijk de zwarte schaduw op de boom achter haar op. Het was geen natuurlijke schaduw, dat wist hij zeker. ’Een gevallen engel’ Mh, interessant. Hij had het meer tegen zichzelf gezegd dan tegen haar, maar ze had het waarschijnlijk wel gehoord. Misschien moest hij stoppen met dingen luidop zeggen wanneer hij tegen zichzelf bezig was. Wat maakt het ook uit. Zei hij zichzelf terwijl hij inwendig zijn schouders ophaalde. Hij zette zijn schouder tegen de boom rechts van hem en leunde er tegen. Zijn blik hield hij heel de tijd op het meisje gericht. ’En wat doe je in het bos?’ Zei hij op een vriendelijke toon. Hij trok zijn leren vest recht. Hij hield van die jas. De mauwen waren net te kort om de tatoeages op zijn polsen helemaal te verbergen. Hij hield van die tattoos. Hij had de rode en blauwe vlammen op zijn polsen al een hele tijd. Ze waren, net als zijn andere tatoeages, een deel van hem geworden. Meer dan gewoon inkt op zijn lichaam. Al zou dat voor een ander vast en zeker raar klinken.